Πορεία 8 Μαρτίου 2022
(+English, French, Spanish)
“Η 8 του ΜΑΡΤΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΙΟΡΤΗ, ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ”
ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ, ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ/ΠΟΡΕΙΑ 18:00
ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΗ ΝΟΜΙΚΗ, με είσοδο από Μασσαλίας: 17:00
Μας λένε ότι η “Παγκόσμια Ημέρα του Άνδρα” αφορά τη συνεισφορά του άνδρα στον ανθρώπινο πολιτισμό. Η “Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας” θεωρείται ημέρα γιορτής, ενώ είναι ημέρα μνήμης και συνέχισης των αγώνων του κινήματος των γυναικών, για έναν άλλο κόσμο χωρίς αιχμάλωτα και καταπιεσμένα. Μία υπόδειξη ότι οι άνδρες πρέπει να χαίρονται την ύπαρξή τους ενώ οι γυναίκες να μάχονται για μια σπιθαμή ζωής και μάλιστα να γιορτάζουν αυτή τη γενετήσια διεκδίκησή τους στις 8 του Μάρτη. Ίσως για να μη ξεχάσουν ποτέ ότι η δική τους ζωή είναι καταδικασμένη σε μια συνεχόμενη πάλη. Πρόκειται για ακόμα μία προσπάθεια θεσμοποίησης του αγώνα ενάντια στην πατριαρχία με στόχο να αφομοιωθεί και να προβληθεί ως κάτι που έχει κλείσει και αρκεί να το γιορτάζουμε μία φορά τον χρόνο.
Ως Σπίτι των Γυναικών, στεκόμαστε απέναντι σε κάθε τέτοιου τύπου “γιορτή”. Αναγνωρίζουμε όμως την ιστορικότητα της ημέρας, τα πολυάριθμα λάβαρα του φεμινιστικού κινήματος, από το δικαίωμα ψήφου μέχρι τον αγώνα για νόμιμες, ασφαλείς και ελεύθερες αμβλώσεις, που σήμαιναν και συνεχίζουν να σημαίνουν πολλά για ένα μεγάλο μέρος γυναικών, παρόλο που η ικανοποίηση για κάποιες από αυτές τις (νομικές) νίκες εκπορεύεται μέσα από την κοινωνική εξοικείωση με τους θεσμούς και όχι από την απόδοση ουσιαστικής δικαιοσύνης.
Σε αυτό το κείμενο θέλουμε να εστιάσουμε και να αναλύσουμε το κεντρικό μας σύνθημα :
ΟΣΟ Η ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΕΣΤΩΣ
ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ
Η 8 του Μάρτη αποτελεί για εμάς τρανό παράδειγμα ότι ο φεμινισμός μας οφείλει να ξεφύγει από το θεσμικό, λευκό, και δυαδικό “φεμινισμό” που εν τέλει καταλήγει να μην είναι φεμινισμός αλλά μία νίκη για την πατριαρχία. Απορρίπτουμε την καπιταλιστική και θεσμική αφομοίωση του φεμινισμού που επιβάλλει η δυτικοποίηση των κοινωνιών μας και συντασσόμαστε με όσα παλεύουν για μια αταξική, αντιεξουσιαστική, αλληλέγγυα και συμπεριληπτική κοινωνία με αφετηρία την κατάρριψη της πατριαρχίας.
Εν έτει 2022, τόσο ο Covid όσο και το #metoo, έχουν αναδείξει τις πραγματικές επιπτώσεις της πατριαρχίας όχι μόνο στην ψυχική μας υγεία και την κοινωνική μας υπόσταση, αλλά ακόμα και στην ίδια μας την ύπαρξη. Η αύξηση των γυναικοκτονιών, των σεξουαλικών κακοποιήσεων, της ενδοοικογενειακής βίας στο πλαίσιο του εγκλεισμού, της μιντιακής εκμετάλλευσης και του cyber-bullying, έχουν φέρει τις θηλυκότητες και τα κουήρ υποκείμενα στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας, αλλά και στην πρώτη γραμμή του αγώνα.
Επιπλέον, γίνεται ακόμα πιο εμφανής η κοινωνική ομάδα του “Δεν είναι όλοι ίδιοι” που με την υποκρισία – κυρίως προς τον εαυτό τους – και το φλερτ τους με την γκρίζα ζώνη, διεγείρουν συζητήσεις με τη ψευδαίσθηση ότι η πατριαρχία είναι επιλογή και όχι μια βαθιά ριζωμένη θεώρηση για τον κόσμο. Στο “Δεν είναι όλοι ίδιοι”, λοιπόν, απαντάμε ότι ενώ δεν είναι όλοι οι άντρες ίδιοι, ΟΛΕΣ οι θηλυκότητες έχουν παραβιαστεί από άντρες. Αυτό και ανθρωπολογικά μας δίνει “ενδιαφέροντα” ποσοστά για το ανθρώπινο είδος, όμως πρωτίστως μας υποδεικνύει το μακρύ αγώνα που πρέπει να δώσουμε ενάντια στην ευθιξία και την ατομικιστικότητα της σημερινής κοινωνίας.
Ακόμα, εντός του αναρχικού χώρου, ακόμα και σε φεμινιστικές συλλογικότητες, παρατηρούμε έντονα πως η πατριαρχία μπαίνει σε τρίτη μοίρα. Η πάλη με κράτος και καπιταλισμό έρχεται πρώτη καθώς υποστηρίζεται πως μόνο έτσι θα πάψει να υπάρχει πατριαρχία. Αρκετά οξύμωρο, όταν η ύπαρξη του κράτους δε θα ήταν εφικτή χωρίς την πατριαρχία, μία ανδρογραμμική θεώρηση του κόσμου βασισμένη στην αρχέγονη βία πάνω στα σώματα των γυναικών και της φύσης. Η θεώρηση μας είναι απλή: Οι κοινωνίες βρίσκονται αδιάκοπα υπό την επιρροή της πατριαρχίας, του κράτους, της θρησκείας, του ρατσισμού και του καπιταλισμού και εμείς φέρουμε αυτές τις επιρροές μέσα μας ως μέρος της κοινωνίας που μεγαλώσαμε. Οφείλουμε λοιπόν, να εμβαθύνουμε στην ιστορία – την ιστορία σε όλη της την πραγματικότητα και όχι έτσι όπως γράφτηκε αργότερα από άνδρες σε θέσεις εξουσίας, εξαιρώντας τα άλλα φύλα, μεμονωμένα και λανθασμένα, ώστε να μπορέσουμε να κατανοήσουμε πώς φτάσαμε στο σημείο που βρισκόμαστε τώρα και ποιες δυνατότητες προκύπτουν από αυτή τη συνειδητοποίηση. Αρκεί για τη Χειραφέτηση μας, μόνο η απουσία του καπιταλισμου;
Στη δική μας 8 του Μάρτη θέλουμε να φωνάξουμε και να μοιραστούμε όσα έχουμε μάθει από την κοινοτική φεμινίστρια Χουλιέτα Παρέδες γύρω από την αναγκαιότητα εδραίωσης/διεκδίκησης ενός κοινοτικού φεμινισμού: “Κοινοτικός φεμινισμός σημαίνει τη φύτευση των εαυτών μας με ρίζες που μας θα μας βοηθήσουν να θυμηθούμε πως να συνεχίσουμε να καλλιεργούμε και να υφαίνουμε τα νήματα των ριζών που μας τρέφουν και να κόβουμε τα νήματα εκείνων των ριζών που μας σκοτώνουν και μας παραβιάζουν.”
Η πατριαρχία δεν αποτελεί ζήτημα προσωπικής επιλογής και τρόπου ζωής των ανδρών. Είναι μία ανδρογραμμική θεώρηση του κόσμου, που αναπαράγεται μαζικά και συστημικά, δημιουργώντας έμφυλες σχέσεις εξουσίας. Η Αντριάνα Γκουζμάν, ακόμα μία κοινοτική φεμινίστρια από τη Βολιβία αναφέρει: “Η πατριαρχία δεν είναι ένα σύστημα, αλλά είναι “το” σύστημα. Δεν είναι προϊόν του καπιταλισμού, δεν αποτελεί συνέπεια της αποικιοκρατίας ή είδος ρατσισμού. Είναι το σύστημα που τρέφει όλες τις καταπιέσεις, διακρίσεις, και τη βία που βιώνει η ανθρωπότητα και η φύση, ιστορικά κατασκευασμένη πάνω στα σώματα των γυναικών.” Βίντεο από συνέντευξη της Adriana Guzman https://www.youtube.com/watch?v=bJ7WnZXi_Lk
Η 8 του Μάρτη είναι για εμάς ημέρα πάλης για την αποπατριαρχικοποίηση με τα εαυτά μας και όλα τα πατριαρχικά κατάλοιπα του εσωτερικευμένου μισογυνισμού και της αντανακλαστικής υπεράσπισης του δυνάστη μας, με το πρόσωπο της πατριαρχίας, όπως το αναγνωρίζουμε στο κράτος και τον καπιταλισμό, με την εκφασισμένη κοινωνία, που σιωπά, με τους άντρες-εξουσιαστές, τα αφεντικά, τους θεσμούς και τους κρατικούς μηχανισμούς που μας επανατραυματίζουν και μας καταστέλλουν.
Ως Σπίτι των Γυναικών για την Ενδυνάμωση και τη Χειραφέτηση:
Προτείνουμε την επανανοηματοδότηση των κλασικών φεμινιστικών όρων όπως εκείνες του κοινωνικού φύλου και της πατριαρχίας.
Εντάσσουμε την αντιεξουσιαστική, αντισυστημική, αντισπισιστική και ταξική πάλη στους αγώνες μας.
Βάζουμε μπροστά την έννοια και τα εργαλεία της αυτοοργάνωσης, τόσο για τη στήριξη των επιζώντων, όσο και για τη δημιουργία αναχωμάτων και περιφρουρήσεων για την άμεση προστασία μας από τους παραβιαστές και κακοποιητές μας.
Δίνουμε έμφαση στην αυτομόρφωση, ώστε να αναγνωρίζουμε τα πατριαρχικά εργαλεία στο σπίτι, τη δουλειά, το δρόμο, την εκπαίδευση, την ιστορία, τις σχέσεις μας και τον εαυτό μας και να τα πολεμάμε σε πραγματικό χρόνο.
Προτάσσουμε την ανάγκη μας να είμαστε στο δρόμο, να ενημερώνουμε, να αποκτούμε ορατότητα στις γειτονιές μας, να ανοίγουμε συζητήσεις και να χτίζουμε σχέσεις εμπιστοσύνης και αλληλεγγύης.
Δημιουργούμε συλλογικές διαδικασίες αντιμετώπισης των παραβιαστών, κακοποιητών, με βάση τις επιθυμίες της επιζώσας αδελφής μας, αλλά και ασφαλείς χώρους για όλα μας.
Η απελευθέρωση μας δεν παίρνει αστερίσκους ούτε αιτήματα διαλλακτικά απέναντι στο υπάρχον καθεστώς.
Αγωνιζόμαστε ενωμένα για την εξάλειψη κάθε εξουσίας.
O ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΞΟΥΣΙΑ
Η ΠΑΤΡΙΑΡΧΊΑ ΒΑΣΑΝΙΖΕΙ, ΒΙΆΖΕΙ ΚΑΙ ΣΚΟΤΏΝΕΙ. ΣΤΗΝΕΙ ΠΟΛΕΜΟΥΣ, ΛΑΟΥΣ ΞΕΡΙΖΏΝΕΙ ΚΙ ΕΞΟΝΤΏΝΕΙ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣ ΤΩΝ ΜΙΛΙΤΑΡΙΣΤΩΝ ΕΠΙΚΥΡΙΑΡΧΩΝ ΦΑΣΙΣΤΩΝ ΚΑΙ ΣΤΗ ΨΕΥTIKH ΕΙΡΗΝΗ ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΟΥΣ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΣΥΝΟΡΑ, ΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΚΕΝΤΡΑ ΚΡΑΤΗΣΗΣ ΚΑΙ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ
ΣΤΟ ΔΡΌΜΟ, ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ, ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΆ, ΣΤΑ CAMPS ΚΑΙ ΣΤΑ ΚΕΛΙΑ, ΚΑΜΙΑ ΜΟΝΗ/ΜΟΝΟ
ΜΕ ΤΑ ΣΕΞΕΡΓΑΤΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ, ΜΠΟΥΡΛΟΤΟ ΚΑΙ ΦΩΤΙΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΝΤΑΒΑΤΖΗ
ΜΕ ΤΙΣ ΕΠΙΖΩΣΕΣ/@, ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ, ΜΠΟΥΡΛΟΤΟ ΚΑΙ ΦΩΤΙΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΒΙΑΣΤΗ
ΜΕ ΤΑ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΕΝΑ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΑ, ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΠΕΡΙΣΣΕΥΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ, ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ
ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΤΕΡΟ ΑΠ ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΛΙΑ
ΟΛΑ ΜΑΖΙ ΜΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ!
ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΟ ΦΟΒΟ ΜΑΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗ
ΕΓΩ ΑΔΕΛΦΗ ΜΟΥ ΣΕ ΠΙΣΤΕΥΩ
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ
8 του ΜΑΡΤΗ ΚΑΤΕΒΑΙΝΟΥΜΕ ΌΛΑ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ
ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΗ ΝΟΜΙΚΗ, με είσοδο από Μασσαλίας: 17:00
ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ, ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ/ΠΟΡΕΙΑ 18:00
Συνέλευση της Φεμινιστικής Συλλογικότητας από τα κάτω
“Το Σπίτι των Γυναικών για την Ενδυνάμωση & τη Χειραφέτηση”
Email spiti.gynaikon@gmail.com
English
“8th of March IS NOT A CELEBRATION, IT IS OUR EVERYDAY RESISTANCE”
We are told that “World Men’s Day” is about man’s contribution to human civilization. “International Women’s Day” is considered a day of celebration, when it is a day of remembrance and continuation of the struggles of the women’s movement, for a world without prisoners and oppressed. It is a hint that men should rejoice in their existence while women shoud fight for a glimpse of life and even celebrate their claims on March 8th. Perhaps in order not to forget that their own lives are doomed to a constant struggle. Women’s day is another attempt to institutionalize the struggle against patriarchy in order to make it assimilated and promoted as something not dangerous anymore.
As House of Women, we stand against any such “celebration”. But we recognize the history of the day, the numerous vested claims of the feminist movement, from the right to vote to the struggle for legal, safe and free abortion, which meant and continue to mean a lot to many women, although satisfaction for some of them stems from the social acquaintance with the institutions and not from any substantial justice.
In this text we want to focus and analyze our central motto:
AS LONG AS THE PATRIARCHY IS A REGIME
THERE WILL BE STATE AND CAPITALISM
March 8 is a great example for us that our feminism must escape from the institutional, white, and binary “feminism” which in the end ends up not being feminism but a victory for patriarchy. We reject the capitalist and institutional assimilation of feminism imposed by the westernization of our societies and we stand with those who fight for a classless, anti-authoritarian, solidarity and inclusive society starting with the overthrow of patriarchy.
In the year 2022, both Covid and #metoo, have highlighted the real effects of patriarchy not only on our mental health and our social status, but even on our very existence. The rise of femicided, sexual abuse, domestic violence, media exploitation and cyber-bullying, have brought femininities and queer subjects to the forefront of the news, but also to the forefront of the struggle.
Moreover, the social group of “Not everyone is the same” becomes even more obvious, who by hypocrisy – especially towards themselves – and their flirtation with the gray zone, provoke discussions with the illusion that patriarchy is a choice and not a view of the world. In “Not everyone is the same”, we answer that while not all men are the same, ALL femininities have been in some way violated by men.
Still, within the anarchist spaces, even in feminist collectives, we strongly observe that patriarchy takes a third place. On the contrary, the struggle with state and capitalism comes first as it is argued that only then will patriarchy cease to exist. Quite an oxymoron, when the existence of the state would not be possible without patriarchy, a cis-man view of the world based on the primal violence on the bodies of women and nature. Our view is simple: Societies are constantly under the influence of patriarchy, state, religion, racism and capitalism, and we carry these influences within us as part of the society we grew up in. So we have to delve into history – history in all its reality and not as it was later written by men in power, excluding the other sexes, individually and wrongly, so that we can understand how we got to where we are now and what possibilities arise from this awareness. Is it right to say that after the absence of state and capitalism it will be enough for our emancipation?
In our 8/3, we want to shout and share what we have learned from community feminist Julietta Paredes about the need to establish / claim a community feminism: “Community feminism means planting ourselves with roots that will help us remember how to continue to cultivate and weave the threads of the roots that feed us and cut the threads of those roots that kill us and violate us. ”
Patriarchy is not a matter of personal choice and lifestyle of men. It is the cis-man view of the world, reproduced massively and systematically, creating relations of power. Adriana Guzman, another Bolivian community feminist, says: “Patriarchy is not a system, it is ‘the’ system. It is not a product of capitalism, it is not a consequence of colonialism or a kind of racism. It is the system that feeds all the oppression, discrimination, and violence experienced by humanity and nature, historically constructed on the bodies of women. ” Video from an interview with Adriana Guzman https://www.youtube.com/watch?v=bJ7WnZXi_Lk
March 8 is for us a day of struggle for de-patriarchalisation with ourselves and all the patriarchal remnants of internalized misogyny and the reflexive defense of our tyrant, as we recognize it in the state and capitalism, in the face of a society that is silent, with the men in power, the bosses, the institutions and the state mechanisms that re-injure and oppress us.
As House of Women for Empowerment and Emancipation:
We propose reinterpreting classic feminist terms such as those of gender and patriarchy.
We include anti-authoritarian, anti-systemic, anti-spe struggle in our fights.
We put forward the concept and tools of self-organization, both to support the survivors and to create embankments for our immediate protection from our abusers.
We emphasize on self-education in order to recognize the patriarchal tools at home, work, the streets, education, history, our relationships and ourselves and to fight them in real time.
We propose our need to be on the road, to inform, to gain visibility in our neighborhoods, to open discussions and to build relationships of trust and solidarity.
We create collective procedures for dealing with violators, abusers, based on the wishes of our surviving sister, but also safe places for all of us.
We fight together to eliminate all power.
THE STRUGGLE AGAINST PATRIARCHY IS A STRUGGLE AGAINST EVERY POWER
PATRIARCHY TORTURES, RAPES AND KILLS,
STARTS WARS, UPROOTS AND EXTERMINATES PEOPLES.
AGAINST THE WARS OF THE MILITARISΤ SOVEREIGNS, FASCISTS, AND THEIR FALSE PEACE AND DEMOCRACY
AGAINST BORDERS, PRISONS,
AND REFUGEE DETENTION AND ABUSE CENTRES
ON THE STREET, AT SCHOOL, AT WORK,
IN CAMPS AND CELLS,
NONE ALONE.
WITH SEX WORKERS, WE STAND BY,
LET EVERY PIMP BE BURNT IN FIRE.
WITH SURVIVORS/@, WE STAND BY,
LET EVERY RAPIST BE BURNT IN FIRE.
WITH THE EXCLUDED INDIVIDUALS,
THE ONES LEFT OVER FOR THE SYSTEM, WE STAND BY.
THE PASSION FOR FREEDOM IS STRONGER THAN ALL CELLS
ALL TOGETHER ONE HUG
TO TURN OUR FEAR INTO REBELLION
Ι, MY SISTER, BELIEVE ΙΝ YOU
SOLIDARITY IS OUR WEAPON.
ON MARCH 8th, ALL OF US ARE ON THE ROAD
PRE-GATHERING AT THE LAW SCHOOL, entrance from MASSALIAS str: 17:00
PROPYLAIA, GATHERING/MARCH-DEMO: 18.00
Assembly of the Feminist Collective from below:
“The house of Women for Empowerment & Emancipation” Email spiti.gynaikon@gmail.com
French
“Le 8 mars N’EST PAS UNE FÊTE, C’EST NOTRE RÉSISTANCE QUOTIDIENNE”
On nous dit que la “Journée mondiale des hommes” concerne la contribution de l’homme à la civilisation humaine. La “Journée internationale de la femme” est considérée comme une journée de célébration, alors qu’elle est une journée de commémoration et de continuation des luttes du mouvement des femmes, pour un monde sans prisonniers et sans opprimés. C’est un indice que les hommes devraient se réjouir de leur existence tandis que les femmes devraient se battre pour un aperçu de la vie et même célébrer leurs revendications le 8 mars. Peut-être pour ne pas oublier que leur propre vie est vouée à une lutte constante. La journée de la femme est une autre tentative d’institutionnaliser la lutte contre le patriarcat afin de le faire assimiler et promouvoir comme quelque chose qui n’est plus dangereux.
En tant que House of Women, nous nous opposons à une telle “célébration”. Mais nous reconnaissons l’histoire de l’époque, les nombreuses revendications acquises du mouvement féministe, du droit de vote à la lutte pour un avortement légal, sûr et gratuit, qui signifiait et continue de signifier beaucoup pour de nombreuses femmes, bien que la satisfaction de certaines d’entre eux découle de la connaissance sociale des institutions et non d’une quelconque justice substantielle.
Dans ce texte, nous voulons nous concentrer et analyser notre devise centrale :
TANT QUE LE PATRIARCAT EST UN REGIME
IL Y AURA ÉTAT ET CAPITALISME
Le 8 mars est pour nous un bel exemple que notre féminisme doit échapper au « féminisme » institutionnel, blanc et binaire qui finit par ne pas être du féminisme mais une victoire du patriarcat. Nous rejetons l’assimilation capitaliste et institutionnelle du féminisme imposée par l’occidentalisation de nos sociétés et nous sommes aux côtés de ceux qui se battent pour une société sans classes, anti-autoritaire, solidaire et inclusive à commencer par le renversement du patriarcat.
En 2022, Covid et #metoo ont mis en évidence les effets réels du patriarcat non seulement sur notre santé mentale et notre statut social, mais même sur notre existence même. La montée des féminicides, des abus sexuels, de la violence domestique, de l’exploitation des médias et du cyber-harcèlement, a amené les féminités et les sujets queer au premier plan de l’actualité, mais aussi au premier plan de la lutte.
De plus, le groupe social des “Tout le monde n’est pas pareil” devient encore plus évident, qui par hypocrisie – notamment envers eux-mêmes – et leur flirt avec la zone grise, provoquent des discussions avec l’illusion que le patriarcat est un choix et non une vision de la monde. Dans “Tout le monde n’est pas pareil”, nous répondons que si tous les hommes ne sont pas pareils, TOUTES les féminités ont été en quelque sorte violées par les hommes.
Pourtant, au sein des espaces anarchistes, même dans les collectifs féministes, on observe fortement que le patriarcat prend une troisième place. Au contraire, la lutte contre l’État et le capitalisme vient en premier car il est avancé que ce n’est qu’alors que le patriarcat cessera d’exister. Tout un oxymore, quand l’existence de l’Etat ne serait pas possible sans le patriarcat, une vision cis-man du monde fondée sur la violence primale sur le corps des femmes et de la nature. Notre point de vue est simple : les sociétés sont constamment sous l’influence du patriarcat, de l’État, de la religion, du racisme et du capitalisme, et nous portons ces influences en nous dans le cadre de la société dans laquelle nous avons grandi. Nous devons donc nous plonger dans l’histoire – l’histoire dans son ensemble sa réalité et non comme il a été écrit plus tard par des hommes au pouvoir, excluant les autres sexes, individuellement et à tort, afin que nous puissions comprendre comment nous en sommes arrivés là où nous en sommes maintenant et quelles possibilités découlent de cette prise de conscience. Est-il juste de dire qu’après l’absence d’État et de capitalisme, cela suffira à notre émancipation ?
Dans notre 8/3, nous voulons crier et partager ce que nous avons appris de la féministe communautaire Julietta Paredes sur la nécessité d’établir/revendiquer un féminisme communautaire : “Le féminisme communautaire signifie nous planter avec des racines qui nous aideront à nous rappeler comment continuer à cultiver et tisser les fils des racines qui nous nourrissent et couper les fils de ces racines qui nous tuent et nous violent. ”
Le patriarcat n’est pas une question de choix personnel et de style de vie des hommes. C’est la vision cis-man du monde, reproduite massivement et systématiquement, créant des relations de pouvoir. Adriana Guzman, une autre féministe de la communauté bolivienne, déclare : “Le patriarcat n’est pas un système, c’est ‘le’ système. Ce n’est pas un produit du capitalisme, ce n’est pas une conséquence du colonialisme ou une sorte de racisme. C’est le système qui nourrit toute l’oppression, la discrimination et la violence subies par l’humanité et la nature, historiquement construites sur le corps des femmes. ” Vidéo d’un entretien avec Adriana Guzman https://www.youtube.com/watch?v=bJ7WnZXi_Lk
Le 8 mars est pour nous une journée de lutte pour la dépatricalisation avec nous-mêmes et tous les vestiges patriarcaux de la misogynie intériorisée et la défense réflexive de notre tyran, tel que nous le reconnaissons dans l’État et le capitalisme, face à une société qui se tait , avec les hommes au pouvoir, les patrons, les institutions et les mécanismes étatiques qui nous blessent et nous oppriment à nouveau.
En tant que Maison des femmes:
Nous proposons de réinterpréter des termes féministes classiques tels que ceux de genre et de patriarcat.
Nous incluons la lutte anti-autoritaire, anti-systémique, anti-spe dans nos combats.
Nous avons mis en avant le concept et les outils d’auto-organisation, à la fois pour soutenir les survivants et pour créer des remblais pour notre protection immédiate contre nos agresseurs.
Nous mettons l’accent sur l’auto-éducation afin de reconnaître les outils patriarcaux à la maison, au travail, dans la rue, l’éducation, l’histoire, nos relations et nous-mêmes et de les combattre en temps réel.
Nous proposons notre besoin d’être sur la route, d’informer, de gagner en visibilité dans nos quartiers, d’ouvrir des discussions et de construire des relations de confiance et de solidarité.
Nous créons des procédures collectives pour traiter les contrevenants, les agresseurs, sur la base des souhaits de notre sœur survivante, mais aussi des lieux sûrs pour nous tous.
Nous luttons ensemble pour éliminer tout pouvoir.
LA LUTTE CONTRE LE PATRIARCAT EST UNE LUTTE CONTRE TOUT LES POUVOIRS
LE PATRIARCAT TORTURE, VIOLE ET TUE. PROVOQUE DES GUERRES, EXTERMINE DES PEUPLES
CONTRE LES GUERRES DES FASCISTES SUPRÊMES MILITARISTES ET LEUR FAUSSEPAIX ET DÉMOCRATIE!
CONTRE LES FRONTIERES, LES PRISONS ET LES CENTRES DE DETENTION POUR REFUGIES !
DANS LA RUE, À L’ ÉCOLE, AU TRAVAIL, DANS LES CAMPS ET DANS LES CELLULES, PERSONNE SEUL
AVEC LES TRAVAILLEUSES DU SEXE NOUS SOMMES ENSEMBLE, LE FEU DANS CHAQUE TRAFICATEUR
AVEC LES SUJETS EXCLUS, QUI SONT MARGINALISÉS DU SYSTÈME, NOUS SOMMES ENSEMBLE
LA PASSION POUR LA LIBERTÉ EST PLUS FORTE QUE TOUTES LES CELLULES
FAISONS DE NOTRE PEUR UNE RÉVOLUTION
MA SŒUR, JE TE CROIS
LA SOLIDARITÉ EST NOTRE ARME!!
Le 8 mars nous sommes touts sur la route
Pre-réunion en Nomiki, entrée par la rue Massalias: 17.00
Propylaia, réunion/marche 18.00
Assamblée de la collectivité féministe par le bas
La Maison des Femmes pour le renforcement et l’émancipation
Email spiti.gynaikon@gmail.com
Le 8 mars nous sommes touts sur la route
Pre-réunion en Nomiki, entrée par la rue Massalias: 17.00
Propylaia, réunion/marche 18.00
Assamblée de la collectivité féministe par le bas
La Maison des Femmes pour le renforcement et l’émancipation
Email spiti.gynaikon@gmail.com
Español
“EL 8 DE MARZO NO ES UNA CELEBRACIÓN, ES UNA RESISTENCIA DIARIA”
Se nos dice que el “Día Mundial del Hombre” se trata de la contribución del hombre a la civilización humana. El “Día Internacional de la Mujer” es considerado un día de celebración, a la vez que es un día de recuerdo y continuación de las luchas del movimiento de mujeres, por otro mundo sin prisioneres y oprimides. Un indicio de que los hombres deberían regocijarse en su existencia mientras las mujeres deberían luchar por un atisbo de vida e incluso celebrar este reclamo sexual el 8 de marzo. Tal vez para que nunca se olviden de que sus propias vidas están condenadas a una lucha constante. Este es otro intento de institucionalizar la lucha contra el patriarcado para que sea asimilada y promovida como algo terminado y que basta que lo celebremos una vez al año.
Como Casa de las Mujeres, nos oponemos a cualquier “celebración” de este tipo. Pero reconocemos la historicidad del día, las numerosas banderas del movimiento feminista, del derecho al voto hasta la lucha por el aborto legal, seguro y gratuito, que significaban y siguen significando mucho para muchas mujeres, aunque satisfacción para algunas de estas victorias (jurídicas) provienen del reconocimiento social de las instituciones y no de la impartición de justicia sustancial.
En este texto queremos centrarnos y analizar nuestro lema central:
MIENTRAS EL PATRIARQUADO SEA UN RÉGIMEN
HABRÁ ESTADO Y CAPITALISMO
El 8 de marzo es un gran ejemplo para nosotras de que nuestro feminismo debe escapar del “feminismo” institucional, blanco y binario que al final termina no siendo feminismo sino una victoria del patriarcado. Rechazamos la asimilación capitalista e institucional del feminismo impuesta por la occidentalización de nuestras sociedades y apoyamos a quienes luchan por una sociedad sin clases, antiautoritaria, solidaria e inclusiva a partir del derrocamiento del patriarcado.
En el año 2022, tanto el Covid como el #metoo, han puesto de relieve los efectos reales del patriarcado no solo en nuestra salud mental y nuestro estatus social, sino incluso en nuestra propia existencia. El aumento de los femicidios, el abuso sexual, la violencia doméstica en el contexto del encarcelamiento, la explotación de los medios y el ciberacoso han puesto a las feminidades y a los individuos queer al frente de las noticias, pero también al frente de la lucha.
Además, se hace aún más evidente el grupo social de “No todos son iguales”, quienes con hipocresía -sobre todo hacia sí mismos- y su coqueteo con la zona gris, provocan discusiones con la ilusión de que el patriarcado es una opción y no una visión profunda arraigada del mundo. En “No todos somos iguales”, respondemos que si bien no todos los hombres son iguales, TODAS las feminidades hna sido vulneradas por los hombres. Esto, antropológicamente, nos da porcentajes “interesantes” para la especie humana, pero sobre todo indica la larga lucha que debemos librar contra la corrección y el individualismo de la sociedad actual.
Aún así, dentro del espacio anarquista, incluso en colectivos feministas, observamos fuertemente que el patriarcado ocupa el tercer lugar. La lucha con el Estado y el capitalismo es lo primero, ya que se argumenta que solo entonces dejará de existir el patriarcado. Todo un oxímoron, cuando la existencia del Estado no sería posible sin el patriarcado, una visión andrográfica del mundo basada en la violencia primordial sobre el cuerpo de la mujer y la naturaleza. Nuestro punto de vista es simple: las sociedades están constantemente bajo la influencia del patriarcado, el estado, la religión, el racismo y el capitalismo, y llevamos estas influencias dentro de nosotros como parte de la sociedad en la que crecimos. Entonces tenemos que profundizar en la historia, la historia en toda su realidad y no como la escribieron después los hombres en el poder, excluyendo a los otros sexos, de forma individual y errónea, para que podamos entender cómo llegamos a donde estamos ahora y qué posibilidades surgen de esta conciencia. ¿Es suficiente la ausencia del capitalismo para nuestra emancipación?
En nuestro 8 de marzo queremos gritar y compartir lo que hemos aprendido de la feminista comunitaria Julieta Paredes sobre la necesidad de instaurar/reivindicar un feminismo comunitario: “El feminismo comunitario es sembrarnos de raíces que nos ayuden a recordar cómo seguir cultivando y tejer los hilos de las raíces que nos alimentan y cortar los hilos de esas raíces que nos matan y nos violan”.
El patriarcado no es una cuestión de elección personal y modo de vida de los hombres. Es una visión andrógina del mundo, que se reproduce masiva y sistemáticamente, creando relaciones de poder de género. Adriana Guzmán, otra feminista comunitaria boliviana, dice: “El patriarcado no es un sistema, es ‘el’ sistema. No es un producto del capitalismo, no es una consecuencia del colonialismo o una especie de racismo. Es el sistema que alimenta toda la opresión, discriminación y violencia que vive la humanidad y la naturaleza, construida históricamente sobre los cuerpos de las mujeres”. Video de una entrevista con Adriana Guzman https://www.youtube.com/watch?v=bJ7WnZXi_Lk
El 8 de marzo es para nosotres un día de lucha por el despatriarcado con nosotres mismes y todos los remanentes patriarcales de misoginia interiorizada y la defensa reflexiva de nuestro tirano, frente al patriarcado, tal como lo reconocemos en el Estado y el capitalismo, en el rostro de una sociedad que calla, con los hombres en el poder, los patrones, las instituciones y los mecanismos estatales que nos vuelven a lesionar y oprimir.
Como Casa de Mujeres para el Empoderamiento y la Emancipación:
Proponemos reinterpretar términos feministas clásicos como los del género y del patriarcado.
Incluimos la lucha antiautoritaria, antisistémica, antisectaria y de clases en nuestras luchas.
Metemos al frente el concepto y las herramientas de la autoorganización, tanto para apoyar a les sobrevivientes como para crear terraplenes y barandillas para nuestra protección inmediata de nuestros violadores y abusadores.
Hacemos hincapié en la autoeducación para reconocer las herramientas patriarcales en el hogar, el trabajo, el camino, la educación, la historia, nuestras relaciones y nosotres mismes y combatirlas en tiempo real.
Proponemos nuestra necesidad de estar en el camino, informar, ganar visibilidad en nuestros barrios, abrir debates y construir relaciones de confianza y solidaridad.
Creamos procedimientos colectivos para tratar con violadores, abusadores, basados en los deseos de nuestra hermana sobreviviente, pero también lugares seguros para todes nosotres.
Nuestra liberación no lleva asteriscos ni exigencias en frente del actual régimen.
Luchamos juntes para eliminar todo el poder.
LA LUCHA CONTRA EL PATRIARQUADO ES UNA LUCHA CONTRA TODO PODER
EL PATRIARQUADO TORTURA, VIOLA Y MATA. MONTA GUERRAS, DESARRAIGA A PUEBLOS Y LOS ELIMINA.
CONTRA LAS GUERRAS DE LOS MILITARISTAS SUPREMOS FASCISTAS Y SU FALSA PAZ Y DEMOCRACIA
CONTRA FRONTERAS, PRISIONES Y CENTROS DE DETENCIÓN Y ABUSO DE REFUGIADOS
EN LA CALLE, EN LA ESCUELA, EN EL TRABAJO, EN LOS CAMPAMENTOS Y EN LAS CELDAS, NINGÚN SOL@
CON LES TRABAJADORES DEL SEXO ESTAMOS JUNTES, FUEGO EN CADA CHULO
CON LAS SUPERVIVIENTES/@, ESTAMOS JUNTES, FUEGO EN CADA RAPERO
CON LOS SUJETOS EXCLUIDOS, LOS QUE LES QUEDA AL SISTEMA, ESTAMOS JUNTES
LA PASIÓN POR LA LIBERTAD ES MÁS FUERTE QUE TODAS LAS CÉLULAS
¡TODES JUNTES UN ABRAZO!
HAGAMOS DE NUESTRO MIEDO UNA REVUELTA
YO, MI HERMANA, TE CREO
LA SOLIDARIDAD ES NUESTRA ARMA
EL 8 DE MARZO NOS PONEMOS A LA CARRETERA
PRE-REUNIÓN EN NOMIKI, con entrada desde Masalias: 17:00
PROPYLAIA, REUNIÓN / MARCHA 18:00
Asamblea del Colectivo Feminista desde abajo
“La Casa de la Mujer para el Empoderamiento y la Emancipación”
Correo electrónico spiti.gynaikon@gmail.com
