Μαρτυρία για κακοποιητική συμπεριφορά

Λάβαμε inbox. Η αδελφή μας αυτό θέλει να μοιραστεί μαζί μας, σήμερα, εδώ, και την ευχαριστούμε για την εμπιστοσύνη και το κουράγιο να το κάνει! Έστω και ανώνυμα, για το κοινό, έχει να προσφέρει προβληματισμό στις συντρόφισσες του χώρου.

“Αυτό που έχει συμβεί εν συντομία είναι το εξής: Ήμουν 2μιση χρόνια σε σχέση με ένα αγόρι και κάπου τον τελευταίο ενάμισι χρόνο στη σχέση μας είχε ενταχθεί το κομμάτι της βίας, στην αρχή σε λεκτικό επίπεδο και αργότερα και σε σωματικό.

Το παιδί αυτό είχε διάφορα θέματα διαχείρισης θυμού, οπότε δικαιολογούσε τις συμπεριφορές του λόγω αυτού, λέγοντας μου ότι το θα μπει στη διαδικασία να το διαχειριστεί κλπ.

Εγώ προσπαθούσα να βοηθήσω από τη μια και απ’ την άλλη πίστευα ότι θα σταματήσουν κάποια στιγμή αυτά τα πράγματα. Παράλληλα, δε μιλούσα καθόλου στον κύκλο μου γι΄ αυτά που μου συνέβαιναν γιατί ντρεπόμουν (επειδή είχα πολύ συγκεκριμένη γνώμη γι αυτά τα θέματα, ντρεπόμουν που είχα έρθει σε μια θέση που δε μπορούσα να το διαχειριστώ, επίσης φοβόμουν ότι θα με έκριναν που συνέχιζα να είμαι σ΄ αυτή τη συνθήκη, αλλά και για μένα ήταν πολύ δύσκολο να αποκοπώ).

Όσο περνούσε ο καιρός οι συμπεριφορές κλιμακώνονταν και προστέθηκαν και ελεγκτικές συμπεριφορές και έντονη ζήλια.

Η αρχή του Καλοκαιριού με βρήκε να φοβάμαι πάρα πολύ την οποιαδήποτε συμπεριφορά ερχόταν από αυτό το άτομο, γιατί είχα φτάσει σε ένα σημείο που ούτε ψυχολογικά αλλά ούτε σωματικά μπορούσα να αντεπεξέλθω.
Μέσα Αυγούστου συνέβησαν κάποια έντονα σκηνικά σωματικής βίας από τα οποία μας χώρισαν οι γείτονες και έκτοτε δεν έχω ξαναδεί το άτομο αυτό, με εξαίρεση σε κάποιες πορείες και συγκεντρώσεις φεμινιστικού χαρακτήρα όπου με τις φίλες μου του είπαμε ότι δε μπορεί να υπάρχει και να κοινωνικοποιείται σε τέτοιους χώρους

Γενικά, μέσα από όλο αυτό το βίωμα άρχισα να ξεχωρίζω ότι αυτές οι συμπεριφορές είναι παντού δυστυχώς, απλά, εμείς δεν έχουμε το θάρρος να μιλήσουμε (γεγονός το οποίο είναι πάρα πολύ δύσκολο). Επίσης, θα ήθελα να επικοινωνήσω ότι δεν είναι μόνο το κομμάτι της σωματικής βίας το οποίο πρέπει να κοινοποιούμε αλλά και διάφορες άλλες συμπεριφορές όπως η λεκτική βία, η υποβάθμιση, ζήλια με σεξιστικό πρόσχημα, έλεγχος και άλλες τοξικές αρρενωπές συμπεριφορές σε μια σχέση, που κάπως, κοινωνικά, θεωρούνται ‘οκ’ , με τη δικαιολογία του ότι ‘συμβαίνουν αυτά σε μια σχέση’, ‘δεν είμαι πολύ καλά γιατί’, και άλλες δικαιολογίες που ακούμε κατά καιρούς αλλά και που πολλές φορές οι ίδιες λέμε στις εαυτές μας.”

Μέσω τέτοιων μαρτυριών βρίσκουμε όλες/@ δύναμη να αντιμετωπίζουμε παρόμοιες παραβιαστικές, κάθε είδους πολλαπλές παρενοχλήσεις, που αναπαράγονται στον ανδροκρατούμενο χώρο, μιλώντας γι αυτές ανοιχτά, όσο είμαστε μέσα σ΄ αυτές ή έξω, όσα χρόνια κι αν περάσουν.

Μαζί θα την τσακίσουμε την Πατριαρχία

Είμαστε δίπλα σου συντρόφισσα!
Καμία Μόνη!